Żywienie pozajelitowe

Gdy żywienie drogą przewodu pokarmowego nie jest wystarczające albo możliwe, zespół żywieniowy może podjąć decyzję o włączeniu pacjenta do procedury żywienia pozajelitowego również w warunkach domowych.

Czym jest żywienie pozajelitowe i na czym polega?

Żywienie pozajelitowe, inaczej żywienie parenteralne (ang. parenteral nutrition), polega na dożylnym dostarczeniu składników takich jak białko, węglowodany, tłuszcze, elektrolity, witaminy, pierwiastki śladowe oraz wody bezpośrednio do krwiobiegu- z pominięciem układu pokarmowego. Mieszankę taką stanowi woda lub emulsja oleju w wodzie wzbogacona o ściśle zaplanowany i indywidualnie dobrany przez zespół żywieniowy skład. Sterylne mieszanki pokarmowe podawane są za pomocą różnego rodzaju cewników żylnych tj. cewnik założony do żyły centralnej (tzw. żywienie pozajelitowe drogą dostępu do żył centralnych) lub kaniula założona do żyły obwodowej (tzw. żywienie pozajelitowe drogą żył obwodowych).

W żywieniu parenteralnym wyróżnia się dwa sposoby prowadzenia interwencji:  

  • całkowite żywienie pozajelitowe – wskazane m.in. u pacjentów z nasilonym katabolizmem w przebiegu rozległych operacji, niewydolności nerek, wątroby lub posocznicy; 
  • częściowe żywienie pozajelitowe – zalecane u pacjentów wymagających zmienionej podaży składników odżywczych, pomimo że występuje pełen dostęp do przewodu pokarmowego, np. u chorych w przebiegu choroby nowotworowej. 

Nasza oferta obejmuje podłączenie oraz przygotowanie (w warunkach domowych) żywienia pozajelitowego. Usługa swym zakresem pokrywa również ocenę miejsca wkłucia cewnika naczynowego pod kontem ewentualnej infekcji oraz zmianę opatrunku w obrębie cewnika naczyniowego.