Żywienie dojelitowe pacjenta Bydgoszcz

Żywienie dojelitowe, inaczej nazywane żywieniem enteralnym to jedna z metod na dostarczenie do organizmu niezbędnych składników odżywczych w sytuacji, gdy pacjent nie może przyjmować pokarmów drogą doustną lub też, gdy ma problemy z przełykaniem pokarmów, przez co nie dostarcza organizmowi wystarczającej ilości składników odżywczych.

Diety dojelitowe przygotowane są w formie płynu, który podawany jest do przewodu pokarmowego poprzez elastyczną rurkę, tzw. zgłębnik (PEG, mikrojejunostomia lub sonda żołądkowa). Substancje odżywcze dostarczane przez taki zgłębnik są podobne do tych, które są dostarczane do przewodu pokarmowego w formie normalnych posiłków, są też naturalnie trawione. Tak przygotowane żywienie zawiera wszystkie substancje odżywcze, włączając w to podaż energii, białka, elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych oraz wody.  

Pacjenci zakwalifikowani do żywienia dojelitowego mogą mieć wiele różnych problemów zdrowotnych kwalifikujących ich do rozpoczęcia takiego leczenia żywieniowego, ale łączy ich jedno – nie są oni w stanie spożyć odpowiedniej ilości pokarmu, a to z kolei może szybko doprowadzić do niedożywienia. Odpowiednie odżywianie organizmu jest podstawą do utrzymania prawidłowej masy ciała, często też jest jednym z kluczowych elementów, aby powrócić do zdrowia oraz mieć wystarczające siły na walkę z chorobą.

Podłączenie żywienia enteralnego

Nasza oferta obejmuje podłączenie (w warunkach domowych) żywienia enteralnego. Usługa swym zakresem pokrywa również ocenę miejsca założenia zgłębnika pod kontem ewentualnej infekcji czy drożności oraz zmianę opatrunku w obrębie zgłębnika. Personel podczas wizyty doradzi, jak zapobiegać i radzić sobie z ewentualnymi problemami z zakresu: dbania o zgłębnik, prawidłowej jego pielęgnacji; dbania o inne elementy wyposażenia; przestrzegania zaleceń żywieniowych oraz sposobu podawania mieszanek żywieniowych.

Jakie są wskazania do stosowania żywienia dojelitowego?

Żywienie dojelitowe jest stosowane w różnych sytuacjach klinicznych, gdy pacjent nie jest w stanie spożywać pokarmów doustnie lub gdy doustne żywienie jest niewystarczające. Oto główne wskazania do jego stosowania:

• Niewydolność jelit, np. w wyniku choroby Leśniowskiego-Crohna, zespołu krótkiego jelita, czy ciężkich postaci zapalenia trzustki.
• Ostre i przewlekłe zapalenie jelit, które uniemożliwia prawidłowe wchłanianie składników odżywczych.
• Zwężenia przełyku, nowotwory lub inne schorzenia, które utrudniają połykanie (dysfagia).
• Pacjenci po operacjach na układzie pokarmowym, zwłaszcza gdy nie mogą przyjmować pokarmów doustnie przez dłuższy czas.
• U pacjentów z przewlekłymi chorobami, takimi jak choroby serca czy niewydolność nerek, gdzie odpowiednia dieta jest kluczowa dla poprawy stanu zdrowia.
• Pacjenci w stanie krytycznym, którzy potrzebują wsparcia żywieniowego w kontekście intensywnej opieki medycznej.